ผู้สอนภาษาต่างประเทศ ภาษาอังกฤษ

ไม่มี

(ก) ความต้องการด้านทักษะ

1. ทักษะการสื่อสาร การปฏิสัมพันธ์ การอธิบายความ และการสื่อความ


2. ทักษะการตั้งคำถาม และตอบคำถาม


3. ทักษะการใช้หรือผลิตสื่อการเรียนการสอน แหล่งการเรียนรู้ และเทคโนโลยีสารสนเทศ ที่กำหนดในแผนการจัดการเรียนรู้


4. ทักษะการรู้สารสนเทศ (information literacy) และการรู้สารสนเทศดิจิทัล (digital literacy)


5. ทักษะการวิเคราะห์ความต้องการจำเป็นของผู้เรียน


6. ทักษะการคิดไตร่ตรอง (reflective thinking) และการสังเคราะห์ผลจากการคิดไตร่ตรอง

(ข) ความต้องการด้านความรู้

1. หลักการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ


2. หลักการเรียนรู้ภาษาเพื่อการสื่อสาร


3. การเสริมต่อการเรียนรู้ (scaffolding)


4. หลักการพัฒนาทักษะการคิดขั้นสูง


5. จิตวิทยาการเรียนรู้ เช่น การเสริมแรง การกระตุ้นความสนใจ


6. เนื้อหาวิชาด้านภาษา หลักทางภาษาศาสตร์ และวัฒนธรรมของผู้ใช้ภาษาอังกฤษ และวัฒนธรรมในบริบทของผู้เรียน


7. การสื่อสารระหว่างวัฒนธรรม (intercultural communicative competence)


8. เนื้อหาด้านความหลากหลายทางวัฒนธรรม (cultural diversity) ของผู้เรียน และการพัฒนาความตระหนักรู้ทางวัฒนธรรม (cultural awareness)


9. หลักการ วิธี และเครื่องมือวัดและประเมินผลการเรียนรู้ภาษา และการแปรผลการวัด และการประเมินผลการเรียนรู้ภาษา


10. หลักสถิติต่าง ๆ ที่ใช้ในการวัดและประเมินผลการเรียนรู้

(ก) หลักฐานการปฏิบัติงาน (Performance Evidence)

1. เอกสารที่ใช้ในการประเมิน ได้แก่

1.1 สื่อการเรียนการสอน แหล่งการเรียนรู้ และเทคโนโลยีสารสนเทศที่ใช้

1.2 เครื่องมือวัดและประเมินผลการเรียนรู้ที่สร้างขึ้น

1.3 บันทึกการคิดไตร่ตรอง (reflective journal) ด้านการจัดการเรียนรู้

2. เอกสารประกอบการประเมิน ได้แก่

2.1 แผนการจัดการเรียนรู้รายคาบ

2.2 เอกสารประกอบที่ใช้ในการจัดการเรียนรู้ เช่น สำเนาเอกสาร หนังสือ แบบเรียน เฉพาะส่วนที่ผู้สมัครใช้ในการจัดการเรียนรู้คาบนั้น ๆ แบบฝึกหัด เอกสารประกอบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ เป็นต้น

2.3 เอกสารจากผู้เรียน เช่น ตัวอย่างผลงานต่าง ๆ แบบฝึกหัด

(ข) หลักฐานความรู้ (Knowledge Evidence)

ไม่มี

(ค) คำแนะนำในการประเมิน

ผู้เข้ารับการประเมินต้องผ่านการประเมิน ที่ครอบคลุมในทุกสมรรถนะย่อยที่กำหนด ในกรณีที่ผู้รับการประเมินผ่านไม่ครบตามเกณฑ์ที่กำหนด ผู้ประเมินจะต้องแจ้งหน่วยสมรรถนะที่ไม่ผ่าน และให้ผู้รับการประเมินไปทบทวนสมรรถนะที่ยังไม่ผ่านและสามารถกลับมาทดสอบหน่วยสมรรถนะใหม่อีกครั้ง

(ง) วิธีการประเมิน

ผู้ประเมินทำการประเมินหน่วยสมรรถนะโดย

1. การสังเกตการจัดการเรียนรู้ อาจอยู่ในรูปแบบของการสังเกตการจัดการเรียนรู้ ในห้องเรียนขณะผู้เข้ารับการประเมินจัดการเรียนรู้ หรือการบันทึกวีดีโอการจัดการเรียนรู้ของผู้เข้ารับการประเมิน โดยประเมินด้วยแบบประเมินการสังเกตการจัดการเรียนรู้

2. การประเมินแฟ้มพัฒนางาน ได้แก่ สื่อการเรียนการสอน และแหล่งการเรียนรู้ที่ใช้ เครื่องมือวัดและประเมินผลการเรียนรู้ที่ใช้ และบันทึกการคิดไตร่ตรอง (reflective journal) ด้านการจัดการเรียนรู้ โดยประเมินด้วย แบบประเมินคุณภาพสื่อการเรียนการสอน แบบประเมินคุณภาพเครื่องมือวัดและประเมินผลการเรียนรู้ และแบบประเมินบันทึกการคิดไตร่ตรอง (reflective journal) ด้านการจัดการเรียนรู้

3. การสัมภาษณ์

(ก) คำแนะนำ

ไม่มี

(ข) คำอธิบายรายละเอียด

คำอธิบายรายละเอียดของหน่วยสมรรถนะ มีดังนี้

1.จัดการเรียนรู้โดยมีขั้นตอนสำคัญครบถ้วนตามหลักการการจัดการเรียนรู้ที่มุ่งเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ เช่น การนำเข้าสู่บทเรียนหรือกระตุ้นความสนใจก่อนเริ่มบทเรียน ขั้นดำเนินการจัดการเรียนรู้ ขั้นสรุปบทเรียน เป็นต้น

2. จัดการเรียนรู้โดยโดยมุ่งเน้นการมีส่วนร่วมของผู้เรียน เช่น เปิดโอกาสให้ผู้เรียนได้มีส่วนร่วมในกิจกรรมการเรียนรู้ในรูปแบบต่าง ๆ อย่างเสมอภาค

3. การคำนึงถึงความแตกต่างระหว่างบุคคล ครอบคลุมถึง ความสนใจ ความถนัด พื้นฐานความรู้ ความต้องการ ลีลาการเรียนรู้ (learning ) วัฒนธรรม ฯลฯ

4. สื่อการเรียนการสอนต้องเหมาะสมกับบทเรียน มีคุณภาพตามเกณฑ์ และใช้ได้จริง อาจเป็นสื่อการเรียนการสอนสำเร็จรูปที่ได้คัดเลือกอย่างมีหลักการ อาจมีการปรับปรุง ดัดแปลงหรือไม่ก็ได้ หรือเป็นสื่อการเรียนการสอนที่พัฒนาขึ้นเองโดยอิงหลักการผลิตสื่อการเรียนการสอน

5. สื่อการเรียนการสอนอาจเป็นสื่อการเรียนการสอนประเภทสิ่งพิมพ์ สื่อวัสดุ สื่อบุคคล สื่อเทคโนโลยี ฯลฯ

6. แหล่งการเรียนรู้และเทคโนโลยีสารสนเทศต้องมีความถูกต้องทางด้านเนื้อหา เหมาะสมกับบทเรียน และผู้เรียน เช่น มีการอ้างอิงข้อมูลที่ถูกต้องตามหลักสากล ไม่มีการคัดลอกผลงาน (plagiarism)  ไม่มีข้อมูลที่ผิดต่อคุณธรรม จริยธรรม เป็นต้น

7. วัฒนธรรมทางภาษา และการใช้ภาษาอันเกี่ยวเนื่องกับวัฒนธรรม เช่น ระดับภาษา การใช้ภาษาสุภาพ อวัจนภาษา สำนวนต่าง ๆ คำเรียกขาน ความแตกต่างระหว่างภาษาอังกฤษแบบต่าง ๆ

8. การคำนึงถึงความหลากหลายทางวัฒนธรรม (cultural diversity) ของผู้เรียน เช่น วัฒนธรรมถิ่น ศาสนา ความเชื่อ เป็นต้น

9. เครื่องมือวัดผลการเรียนรู้ที่สร้างขึ้นอาจมีได้หลากหลายรูปแบบ อาจเป็นแบบทางการหรือไม่เป็นทางการ แต่ต้องสอดคล้องกับวัตถุประสงค์การเรียนรู้หรือผลการเรียนรู้ และกิจกรรมการเรียนรู้ และเหมาะสมกับผู้เรียนและบริบท

10. การวัดผลการเรียนรู้อาจเป็นการวัดผลการปฏิบัติงาน การวัดผลความรู้ การวัดผลทักษะ ฯลฯ

11. การบันทึกผลหลังการจัดการเรียนรู้ ในบันทึกการคิดไตร่ตรอง (reflective journal) ด้านการจัดการเรียนรู้ มีการเรียบเรียงอย่างมีขั้นตอน เข้าใจง่าย มีความละเอียด ครอบคลุมหัวข้อที่สำคัญครบถ้วน ได้แก่

11.1 ข้อมูลทั่วไป เช่น จำนวนผู้เรียน เวลา หัวข้อ วัตถุประสงค์ของการจัดการเรียนรู้ ฯลฯ

11.2 สภาพการจัดการเรียนรู้คาบดังกล่าวทั่วไป โดยย่อ

11.3 จุดแข็ง (strengths) ของตนเองในการจัดการเรียนรู้ในคาบดังกล่าว

11.4 จุดอ่อน (weaknesses) ของตนเองในการจัดการเรียนรู้ในคาบดังกล่าว (ปัจจัยภายใน)

11.5 โอกาส (opportunities) จากสภาพแวดล้อมภายนอกที่เอื้อประโยชน์ให้การจัดการเรียนรู้ในคาบดังกล่าว

11.6 อุปสรรค (threats) จากภายนอก (ปัจจัยภายนอก) ในการจัดการเรียนรู้ในคาบดังกล่าว

11.7 แนวทางการแก้ไขปัญหาต่าง ๆ ทั้งจากปัจจัยภายใน ภายนอก

(ค) คำอธิบายศัพท์เฉพาะ

การจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ (student-oriented instruction) หมายถึง การจัดการเรียนรู้โดยยึดผู้เรียนเป็นหลักว่าผู้เรียนทุกคนมีความสามารถเรียนรู้และพัฒนาตนเองได้ และถือว่าผู้เรียนมีความสำคัญที่สุด โดยกระบวนการจัดการเรียนรู้จะต้องส่งเสริมให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้ได้เต็มตามศักยภาพของตนเอง สอดคล้องกับความสนใจ และให้ผู้เรียนมีปฏิสัมพันธ์และมีส่วนร่วมในกิจกรรมการเรียนรู้ ได้คิด ได้รวบรวมความรู้และลงมือปฏิบัติจริงด้วยตนเอง ใช้หลากหลายวิธีการสอนและการจัดการเรียนรู้ หลากหลายแหล่งความรู้ สามารถพัฒนาปัญญาอย่างหลากหลาย รวมทั้งเน้นการวัดผลอย่างหลากหลายวิธีเพื่อตอบสนองผู้เรียนเป็นรายบุคคลให้ได้มากที่สุด

การเรียนรู้ภาษาเพื่อการสื่อสาร (communicative language learning) หมายถึง แนวคิดการเรียนภาษาที่เน้นให้ผู้เรียนสามารถสื่อสารได้ในชีวิตจริง โดยเน้นให้ผู้เรียนได้ฝึกปฎิบัติทักษะแบบบูรณาการ  ฝึกผู้เรียนให้ใช้ภาษาอย่างมีความหมายในสถานการณ์จริง

ภาษาสภาพจริง (authentic language) หมายถึง ลักษณะภาษาที่ใช้จริงในชีวิตประจำวัน การใช้ภาษาสื่อสารที่เป็นธรรมชาติในห้องเรียน ในสถานการณ์ที่เกิดขึ้นจริง ทำให้ผู้เรียนภาษาสามารถเชื่อมโยงสิ่งที่เรียนกับสิ่งที่จะนำไปใช้ได้ในชีวิตจริง ส่งผลให้การเรียนภาษาประสบความสำเร็จมากขึ้น

เสริมต่อการเรียนรู้ (scaffold) หมายถึง การที่ผู้สอนให้ความช่วยเหลือ แนะนำ และ มีปฏิสัมพันธ์ที่ดีกับผู้เรียน โดยพิจารณาจากระดับความสามารถของผู้เรียน และช่วยให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้สูงขึ้นไปทีละขั้นตามศักยภาพ

ทักษะการคิดขั้นสูง (higher order thinking skills) หมายถึง ความสามารถทางสติปัญญาของมนุษย์ ในการคิดที่ซับซ้อนมากขึ้น ได้แก่ การนำไปใช้ การคิดวิเคราะห์ การประเมินค่า และการคิดสร้างสรรค์

การเสริมแรงทางบวก (positive reinforcement) หมายถึง การเพิ่มความถี่ของพฤติกรรมที่พึงประสงค์ของผู้เรียน โดยเลือกใช้ตัวเสริมแรงประเภทต่างๆ เช่น การให้รางวัล หรือ การให้คำชมเชย รอยยิ้ม การสบตาและพยักหน้า

ปฏิสัมพันธ์ (interaction) หมายถึง กระบวนการสื่อสารแบบสองทางในกระบวนการเรียนรู้ ระหว่างผู้สอนกับผู้เรียน และ ระหว่างผู้เรียนด้วยกัน

สื่อการเรียนการสอน (instructional materials) หมายถึง สิ่งต่างๆ ที่เป็นบุคคล วัสดุ อุปกรณ์ ตลอดจนเทคนิควิธีการ ซึ่งเป็นตัวกลางในการถ่ายทอดองค์ความรู้ทักษะ ประสบการณ์ จากแหล่งความรู้ไปสู่ผู้เรียน ทำให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้อย่างมีประสิทธิภาพ และเรียนรู้ได้อย่างง่ายและรวดเร็ว

แหล่งการเรียนรู้ (learning resources) หมายถึง แหล่งข้อมูลข่าวสาร สารสนเทศ ทรัพยากรธรรมชาติ บุคคล สิ่งประดิษฐ์ วัตถุ อาคาร สถานที่ ตลอดจนบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ต ความรู้และประสบการณ์ทั้งหลายที่สามารถทำให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้ได้ด้วยตนเองอย่างต่อเนื่อง

เทคโนโลยีสารสนเทศ (Information and Communications Technology: ICT) หมายถึง เทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องกับข่าวสาร ข้อมูลและการสื่อสาร เช่น การใช้อีเมลเพื่อติดต่อสื่อสาร การสืบค้นความรู้ต่างๆ บนเครือข่ายอินเทอร์เน็ต

ทฤษฎีทางภาษา หมายถึง แนวคิด หรือ ความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับภาษาและภาษาศาสตร์ เช่น ระบบเสียง การออกเสียง ระบบคำ ความหมาย โครงสร้าง การที่ผู้สอนภาษามีความรู้เกี่ยวกับภาษาศาสตร์จะทำให้สามารถกำหนดเนื้อหาและกิจกรรมการเรียนรู้ รวมทั้งวิเคราะห์ปัญหาและข้อผิดพลาดของผู้เรียนได้ดีขึ้น

ทฤษฎีการเรียนรู้ภาษา หมายถึง แนวคิด/หลักการที่เป็นความรู้เกี่ยวกับปรากฏการณ์การเรียนรู้ภาษา เพื่ออธิบายว่า มนุษย์เรียนรู้วิธีการฟัง พูด อ่าน เขียน ได้อย่างไร ผู้เรียนในระดับที่สอนมีพัฒนาการทางการเรียนภาษาอย่างไร โดยเฉพาะการเรียนภาษาที่สอง/ภาษาต่างประเทศ

ความต้องการจำเป็นของผู้เรียน (learner’s needs) หมายถึง ปัญหา ความต้องการ ความจำเป็นของผู้เรียนในการเรียนรู้ ซึ่งอาจครอบคลุมในด้านร่างกาย อารมณ์ สังคม ประสบการณ์ ความสนใจ ทักษะ ความถนัด และพื้นความรู้เดิม

ความหลากหลายทางวัฒนธรรม (cultural diversity) หมายถึง ความแตกต่างและความคล้ายคลึงกันของผู้เรียน ทั้งทางด้านภูมิหลัง พื้นเพ ความเชื่อทางศาสนา เพศ ประเพณี  อาหาร ดนตรี หรือ แม้แต่ภาษาที่ใช้  เป็นต้น  โดยเน้นการยอมรับและเคารพซึ่งกันและกัน และมองความแตกต่างเป็นสิ่งที่ดี

ความตระหนักรู้ทางวัฒนธรรม (cultural awareness) หมายถึง ความระแวดระวัง และเข้าใจผู้อื่นความรู้และเข้าใจผู้อื่นที่มีภูมิหลังแตกต่างจากตนเอง ไม่ว่าจะเป็นด้านเชื้อชาติ ศาสนา ความเชื่อ เพศ ระดับการศึกษา ฐานะทางเศรษฐกิจและสังคม เป็นต้น

ปัญหา (problem) หมายถึง ข้อผิดพลาดในผู้เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ ซึ่งใช้กฎเกณฑ์ไวยากรณ์ที่แตกต่างไปจากเจ้าของภาษา โดยที่เป็นการสะท้อนถึงพัฒนาการทางการเรียนรู้ภาษาอังกฤษที่ยังไม่สมบูรณ์

ข้อผิดพลาด (mistake) หมายถึง ข้อบกพร่องทางภาษาที่เกิดจากการที่ผู้เรียนภาษาซึ่งรู้กฎเกณฑ์นั้น ๆ แล้ว แต่ยังแสดงออกอย่างไม่ถูกต้องทั้งในการพูดและการเขียน ซึ่งเป็นเหตุการณ์ธรรมดาของการเรียนรู้

บันทึกผลหลังจากการเรียนรู้ หมายถึง บทบันทึกที่แสดงผลการนำแผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ไปใช้  ว่าสามารถจัดกิจกรรมได้บรรลุผลการเรียนรู้หรือไม่อย่างไร  มีปัญหาและอุปสรรคใดบ้างที่ต้องแก้ไข มีพฤติกรรมของผู้เรียนใดบ้างที่ต้องพัฒนาต่อไป เป็นต้น

คิดไตร่ตรอง (reflective thinking) หมายถึง กระบวนการคิดไตร่ตรองทบทวน  ที่ผู้สอนตั้งคำถามกับตนเองเพื่อคิดย้อนกลับ และพิจารณาเกี่ยวกับความรู้ ความเข้าใจ ความเชื่อของตนเกี่ยวกับการจัดการเรียนรู้

กระบวนการประเมินและวิธีการประเมินให้ดูรายละเอียดจากคู่มือการประเมิน