5123 (ISCO-88:TH) พนักงานบริการอาหารและเครื่องดื่ม 

(ก) ความต้องการด้านทักษะ

• ความสามารถในการระบุคำศัพท์ขั้นสูงที่ใช้ในการทำงาน


• ความสามารถในการสืบค้นข้อมูลจำเพาะที่เป็นภาษาอังกฤษและเกี่ยวข้องหรือจำเป็นสำหรับการวิจัยตามความต้องการขององค์กร


• ความสามารถในการระบุใจความสำคัญหรือใจความหลักของเรื่อง


• ความสามารถในการบ่งชี้ความเบี่ยงเบนหรือลำเอียงในถ้อยความภาษาอังกฤษได้


• ความสามารถในการเขียนรายงานทางธุรกิจเป็นภาษาอังกฤษได้ตามความต้องการขององค์กร


• ความสามารถในการเขียนจดหมายตอบข้อร้องเรียนเป็นภาษาอังกฤษได้


• ความสามารถในการเขียนจดหมายส่งเสริมการขายสินค้าและ/หรือบริการให้แก่ลูกค้า/แขก โดยใช้ภาษาที่โน้มน้าวจิตใจ 

(ข) ความต้องการด้านความรู้

• ความรู้เกี่ยวกับนโยบายและระเบียบวิธีปฏิบัติขององค์กรเกี่ยวกับการอ่านและเขียนภาษาอังกฤษในระดับสูง

          หลักฐานที่ต้องการจะกำหนดข้อแนะนำเกี่ยวกับการประเมิน และควรที่จะใช้ประกอบร่วมกันกับเกณฑ์การปฏิบัติงาน (Performance Criteria) และ ทักษะและความรู้ที่ต้องการ (Required Skills and Knowledge)

(ก) หลักฐานการปฏิบัติงาน (Performance Evidence)

• แฟ้มสะสมผลงาน


• ผลการสัมภาษณ์


• ผลการสังเกตการณ์ ณ หน้างานจริง 


• ผลการสาธิตการปฏิบัติงาน


• ผลการประเมินจากโครงการที่รับผิดชอบ


• ผลการจำลองสถานการณ์และบทบาทสมมุติ

(ข) หลักฐานความรู้ (Knowledge Evidence)

• ผลสอบข้อเขียน


• ผลการสัมภาษณ์

(ค) คำแนะนำในการประเมิน

     การประเมินควรให้ความสำคัญกับบริบทเฉพาะของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว การโรงแรม และภัตตาคาร

(ง) วิธีการประเมิน

• การสัมภาษณ์


• การสังเกตการณ์ ณ หน้างานจริง 


• การสาธิตการปฏิบัติงาน


• การประเมินจากโครงการที่รับผิดชอบ


• การจำลองสถานการณ์และบทบาทสมมุติ

          ขอบเขตอธิบายถึงขอบเขตของการปฏิบัติงาน และสภาพแวดล้อมอื่น ๆ หรือสถานการณ์อื่น ๆ ที่มีผลกระทบต่อการทำงาน รวมถึงเครื่องมือ อุปกรณ์ เทคโนโลยี ทรัพยากรที่ใช้ หรือข้อกำหนดอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง

(ก) คำแนะนำ

ไม่มี

(ข) คำอธิบายรายละเอียด

ถ้อยความภาษาอังกฤษระดับสูงในสถานที่ทำงาน อาจครอบคลุม

• แผ่นพับและรายการสินค้า


• คู่มือการปฏิบัติงาน


• คู่มือพนักงาน


• นโยบายและระเบียบวิธีปฏิบัติ เช่น การจัดการข้อร้องเรียน การรายงานเหตุการณ์


• รายงาน


• สื่อวิจัยที่มีแหล่งมาจากหนังสือ นิตยสาร วารสาร และอินเตอร์เน็ต


• รายงานการประชุม


• จดหมายโต้ตอบทางธุรกิจ


• ตารางเวลา และกำหนดการ

 วิจัยตามวัตถุประสงค์ที่กำหนด อาจครอบคลุม

• การเตรียมการนำเสนอ


• การเตรียมบทวิจารณ์จากมัคคุเทศก์


• การเพิ่มพูนความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับประเพณีและวัฒนธรรมท้องถิ่นและชนพื้นเมือง


• การเพิ่มพูนความรู้เกี่ยวกับคู่แข่งขันในอุตสาหกรรม


• การอ่านกรณีศึกษาขององค์กรที่ประสบความสำเร็จในอุตสาหกรรม


• การเปรียบเทียบสินค้าและบริการ


• การเพิ่มพูนความรู้เกี่ยวกับผลิตภัณฑ์

 ข้อมูลเฉพาะ อาจครอบคลุม

• วันที่และเวลา


• ข้อตกลงและเงื่อนไข


• ข้อเท็จจริงและตัวเลข


• การยกเว้นค่าปรับ


• กรอบเวลาและการดำเนินการที่ต้องทำ

บ่งชี้ความเอนเอียง อาจครอบคลุม

• การวิเคราะห์เชิงวิพากษ์เกี่ยวกับเจตนาและทัศนคติของผู้เขียน


• การตรวจหาสิ่งที่ขาดหายไปในถ้อยความ


• การพิจารณาว่าข้อคิดเห็นได้รับการพิสูจน์หรือไม่


• การพิจารณาถ้อยคำที่กล่าวเกินจริง เช่น “a chance of a lifetime” ในขณะที่ความจริงแล้วเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทุกวัน


• การพิจารณาการใช้ถ้อยคำเชิงบวกและเชิงลบ เช่น “a cozy room” ในขณะที่ความจริงแล้วห้องพักมีขนาดเล็กมาก


• การพิจารณาการเลือกใช้ข้อเท็จจริงและตัวเลขอย่างพิถีพิถัน


• การตั้งคำถามว่าสิ่งใดกำลังถูกเปรียบเทียบด้วย โดยการถามคำถาม เช่น “compared to what?”

 รูปแบบรายงานทางธุรกิจที่แตกต่าง อาจครอบคลุม

• แผนกลยุทธ์


• แผนการเงิน


• ข้อมูลโดยสังเขปทางการตลาด เช่น มูลค่าของตลาด กลุ่มตลาด แนวโน้ม หุ้นส่วน และการเติบโต


• แผนการตลาด


• ประวัติบริษัทและองค์กร


• ผลประเมินการฝึกอบรม

รายงานทางธุรกิจ อาจครอบคลุม

• การใช้ดัชนีหรือสารบัญ และการใช้หัวกระดาษและหางกระดาษในการกำหนดโครงสร้างของรายงาน


• คำศัพท์สำหรับการอ้างอิงหรือบทสรุปสั้น ๆ เช่น เป้าหมายและวัตถุประสงค์ และตัวแปรของรายงาน


• การใช้ตารางและแผนภูมิ (Charts)


• บทความเกี่ยวกับแนวโน้มในปัจจุบัน บทความคาดการณ์แนวโน้มในอนาคต


• บทวิเคราะห์ข้อมูล


• คำแนะนำจากสิ่งที่ค้นพบและบทสรุปในรายงาน


• การใช้ภาษาที่ตรงกับความเป็นจริงและกระชับ

เขียนจดหมายตอบข้อร้องเรียน อาจครอบคลุม

• การตอบอย่างรวดเร็วที่แสดงถึงความจริงใจและเห็นอกเห็นใจ เช่น “We understand it must have been frustrating …” “It is most unfortunate you were inconvenienced through this situation …”


• คำขอโทษ เช่น “We are so sorry for the inconvenience this has caused …”


• คำขอแก้ตัวในโอกาสถัดไป เช่น “You are a valued customer and we are committed to providing you with outstanding service in the future …”


• ข้อมูลการติดต่อสำหรับผู้ร้องเรียนที่ต้องการหารือโดยส่วนตัว

ภาษาที่โน้มน้าวจิตใจ อาจครอบคลุม

• การใช้วิธีการตั้งคำถาม เช่น “Have you ever thought of ….?”


• การใช้คำสั่ง เช่น “Don’t miss this opportunity...”


• การใช้การเปรียบเทียบขั้นกว่า เช่น “Ten times better value for money...”


• การใช้การเปรียบเทียบขั้นสูงสุด เช่น “The best address in town...”


• การใช้คุณศัพท์ เช่น “A delicious meal of exquisite seafood …”

กระบวนการและวิธีการประเมินให้ดูในคู่มือการประเมิน